3. öz arzunla işdən çıxmaq qədər sevindirici bir şey deyildir.
bir neçə gün olar ki, azərbaycan üçün yaxşı sayıla biləcək maaşlı, prestijli bir işdən ərizə yazıb çıxdım. müdir: "qəti qərarınızdımı çük bəy? bəlkə bir kompromis tapaq? çıxıb neyləyəcəksiz?" filan dedi.
- səyahət planlaşdırıram. dünyanın görməli yerlərini gəzmək, sabaha ümidlə baxmaq istəyirəm müdir bəy. bu monoton həyata dur deməyib vaxti çatdı artıq. dənizlərə kürək açmaq, yeni dostlar tapmaq, mən də kinolardakı kimi butulkaya xoş sözlər yazıb okeana atmaq istəyirəm.
müdirin "nə səyahət aq? sən isveçdəmi yaşayırsan? amerikadımı la bura?" tipli üz ifadəsini görmək əyləncəliydi. bir az da sanki ağlamsınırdı maqsud məllim. hərdaim ömrümü günümü sikən adam, qaşlarını küçük əmrah kimi yığıb:
-"day heçnə onda - dedi. arada zəng zad elə görüşək... bizləri yaddan çıxarma a.."
- "nə danışırsız maqsud məllim, tailandda transseksual qayırarkən, peruda acılı antikuços yeyərkən daim sizləri xatırlayacam. əlvida müdir bəy, əlvidə bu sikdiyimin ofisi.
...bura daş qoyanın da əlinin bərəkətini sikim."
deyib dala baxmadan qaçaraq uzaqlaşdım həmin ərazidən.

ps.
işdən isə eyni maaşa daha rahat iş bulmağım səbəbindən çıxmışdım. keşkə bir gün səyahət səbəbindən də işdən çıxa bilsək.